---

Oprichting van het district Huaylas



Het werd opgericht door het bestuur van Don Simón Bolívar in 1825, en erkend door de wet van 2 januari 1857. De hoofdstad Huaylas heeft de titel Villa de Asunción de Atún Huaylas sinds 1592, tijdens het bestuur van onderkoning García Cuartado de Mendoza, en Stad bij wet van 28 november 1899, tijdens de regering van de heer Eduardo López Romaña.



Oorsprong van de naam van Huaylas



Er zijn verschillende versies van de oorsprong van de naam van het district, Huaylas is er trots op dat het de naam aan de provincie en het departement heeft gegeven aan het begin van het Republikeinse tijdperk, evenals de Callejón de Huaylas, tot verdienste van de Huaylas-cultuur die bloeide in de parallel aan de Chavín-cultuur, volgens recente studies.



Vandaar dat de oorsprong van de naam is gekoppeld aan de versies die worden gegeven in relatie tot de provincie, afkomstig van het woord HUA wat langwerpig betekent of de neiging heeft om te verlengen of te stijgen, en het woord ILLA, dat betekent verdwijnen of verloren gaan, en vervolgens het samengestelde woord Quechua vormt. HUAILLA, en wordt dan HUAYLAS. Ook in Quechua staat HAUYLLA synoniem voor de uitdrukking van groen, frisheid en frisheid; zoals HUAYLAS laat zien, met zijn prachtige weide die deze waardering uitstrekt tot de hele steeg.



Volgens de traditionalist Don Celso V. Torres schrijft hij aan de Inca Pachacutec de naam HUAI-LLASH toe, die bij het betreden van deze regio in zijn zoektocht om de hoogten van Parián en Aymar te veroveren, 'HUAI-LLASH' uitriep, wat 'dit betekent'. vol huizen ”; Een andere versie geeft aan dat de Inca-veroveraar zelf binnenkwam tijdens de bloemrijke maand mei, toen de vallei bedekt was met een gele bloem genaamd "Huellash", hij noemde het "Huaylas Tuna".



Don Leucadio Chauca, een opmerkelijke geleerde van de Huaylina-cultuur, beweert dat de velden van Tuna Huaylas bedekt waren met een groot aantal stenen huizen, het dak bedekt met stro van de puna, bekend als de Huayilla-stam, waarvan de betekenis is: gewoon huis ”en het stro dat ze gebruikten, komt van een langstammig grasland, genaamd“ huayillapac ocasha ”, dat overvloedig aanwezig is in de hoogten en alleen bruikbaar is voor het afdekken van huizen.



Zenobio G. León Rojas pikt in zijn werk "Waylla Marca" een andere versie op die eraan de betekenis van weide of bos toeschrijft, en het Marka-woord armara dat stad betekent, het is synthese verwijst naar een stad van enorme vreugde, synoniem met mooi of plaats charmant.



De Inca Garcilaso de la Vega wijst er in de Royal Commentaries op dat Huaylas overeenkomt met het Quechua-woord dat 'lafheid' betekent. Deze zeer geringe waardering is krachtig weerlegd door Don Eneas Martínez, die zijn toevlucht nam tot de twee edities van de Inca Polyglot Vocabulary, samengesteld door de Franciscaanse religieuzen, die het woord "Huaylla" veroorzaken, wat bos of tint betekent, omdat "Huayllapampa" een bloemrijk veld is, net zoals "Andahuaylas" vruchtbaar land betekent, van lucht en rode wolken; en dat "Atún Huaylas" de volledige territoriale uitbreiding van de Callejón werd genoemd vanwege zijn vruchtbaarheid.



Huaylas Oogst



Deze naam wordt toegeschreven aan de Italiaanse wijze Antonio Raymondi, aangezien er ook andere verwijzingen zijn die verwijzen naar pater Fidel Olivas Escudero en Mateo Chueca; Maar wat het ook was, Paúl Dogthy, een Amerikaan die dol werd op Huaylas en waardevol sociologisch werk verricht, geeft deze denominatie perfect weer met de volgende zinnen: “Huaylas geniet van de beroemdheid die aan deze bevolking wordt gegeven. Een licht glooiend terrein, in zijn geheel bedekt met groene velden en begrensd door een grote inham van heuvels, die oprijzen als een amfitheater, vormt het prachtige landschap van Huaylas. Ontelbare kleine huisjes zijn verdeeld over de velden en een oneindig aantal smalle wegen die in alle richtingen naar het vrolijke platteland lopen en een waar labyrint vormen, waar iedereen die niet van de plaats is, in de war raakt.



Historische verwijzingen



Pre-Inca-periode



Er wordt aangenomen dat de eerste kolonisten uit de Yunga's kwamen en door het Jimbe-ravijn drongen.



Aan de hand van de archeologische overblijfselen wordt het bestaan ​​van de Huaylas-cultuur onthuld, met deze stad als centrum. Archeologen hebben tot wel 50 archeologische monumenten geteld, waarvan vele zijn aangetast door stadsuitbreiding, zoals Chupacoto heeft gedaan, wat volgens het rapport van Dr. Hermilio Rosas La Noire een van de oudste monumenten in het gebied is. (vormingsperiode), het belang ervan was bekend en beschreven door sommige reizigers zoals Antonio Raymondi. De overvloedige overblijfselen geven aan dat Huaylas ten minste vanaf het Chavín-tijdperk dichtbevolkt was, dat wil zeggen 100 n.Chr.



De monografie van de provincie Huaylas geeft het bestaan ​​aan van archeologische overblijfselen in Parián, Hauntar en Ama-Hirca, met kenmerken van kleine kamers gemaakt met steen, dezelfde bron geeft aan dat het keramiek slecht ontwikkeld was, hun gereedschappen en wapens in wezen van steen.



Volgens de Inventory verzameld in de Situationele Diagnose van de NEC 15-84 van Huaylas (1976), Chupacoto, Pueblo Viejo, Parián, Huantar, Amancaes, Cashacoto, Chipta, Limacllan en Rurinhuara bevinden zich als nederzettingen, ten opzichte van de huacos geeft het aan dat ze De oudste zijn roodachtig, grijs en zwart in ruwe klei, de latere verbeteren in kwaliteit met representatie van antropomorfe, zoömorfe en fytomorfe figuren, en op de gevonden stoffen zijn ze van goede kwaliteit met katoenvezels.



Inca-periode



De geschiedenis gaat terug tot de tijd dat de Inca Yupanqui, bekend onder de naam Pachacutec, begonnen met de verovering van het noorden van Tahuantinsuyo, een verovering die niet zo vredig verliep, omdat het hoofd van de Huaylas Cápac Apu, na ontvangst van het verzoek tot indiening, besloot met de goedkeuring van het Huaylas-volk verwerpt het voorstel, waarbij de eerste slag in Motocachi plaatsvond, de tweede in Jimbe, op de plaats die de naam Yahuar Pampa (Pampa de Sangre) aannam; De superioriteit van het keizerlijke leger deed hen tijdelijk vluchten, maar vastbesloten om de confrontatie aan te gaan en de strijd voort te zetten zonder angst voor iets of iemand, wetende dat deze Pachacutec afgezanten naar de grote Cacique Cápac Apu stuurde, wat hem vele voordelen bood voor een vreedzame capitulatie, dit met de goedkeuring van De kolonisten accepteerden de voorwaarden, de geschiedenis wijst op deze passage als de "Capitulatie van Pucara" (Huaylas), het interview werd gehouden met Capac Apu, waar ze instemden en plechtig de capitulatie zwoeren, zonder enige last voor de verslagen partij.



Om deze capitulatie van Pucara te bestendigen, hebben de beeldhouwers van de Inca's in een rechthoekige steen en in hoog reliëf de figuren van twee slangen in tegengestelde richting gegraveerd: een grote in een aanvallende houding van de kleine die de winnaar en alle macht vertegenwoordigt. De tweede kleinste vertegenwoordigt de verslagenen, in een houding van onderwerping; monoliet die deel uitmaakt van de Llampa-dam, die in 1942 vanuit Pucara is overgebracht, is de steen 37 cm. Ongeveer.







De stad Caraz ligt 67 km ten noorden van Huaraz (ongeveer 50 minuten met de auto) en behoudt de charmes van de oude dorpjes in de bergen. Vanuit de stad Caraz kunt u de prachtige met sneeuw bedekte Almapayo zien, die in 1966 werd geclassificeerd als de ´´De mooiste berg ter wereld´´ tijdens de Wereldwedstrijd voor landschappelijke schoonheden in München, Duitsland.



Amauta Museum voor Ancashino Art

In dit museum worden verschillende typische kledingstukken uit de steden Callejón de Huaylasy del Callejón de Conchucos tentoongesteld, sommige stukken die we in het museum kunnen vinden zijn 100 jaar oud.

Av. Noe Bazán Peralta cdra. 2 s / n, Caraz

Bezoeken: M - D 9.00 - 12.00 uur en 15.00 - 17.00 uur





Archeologische overblijfselen van Tunshucaico

Het ligt op 2 km van de stad Caraz (ongeveer 5 minuten met de auto en 20 minuten te voet). Bij een bezoek kunt u galerijen, muren en uitgehouwen stenen torens zien.



Parón-lagune

De lagune van Parón ligt aan de voet van Nevado Paria, 4185 meter boven zeeniveau, 32 km ten oosten van de stad Caraz (ongeveer 6 uur met de auto) en is het belangrijkste zoetwaterreservoir in de Callejón de Huaylas (55 miljoen kubieke meter).



Duck Canyon

De Pato-kloof wordt gevormd door de Santa-rivier terwijl deze door de zwarte bergketen loopt en is 15 meter breed, meer dan 2000 meter hoog en bijna 1000 meter diep.

---