Setúbal is een Portugese stad, hoofdstad van het district Setúbal, in de regio van Lissabon en subregio van de Península de Setúbal.
Setúbal bestond al sinds de tijd van de Romeinen (toen een dorp was) en de naburige stad Palmela werd veroverd door Afonso Henriques in 1147.

---

Door het landschap vanaf de top van Arrábida of drijvend naar het getij in de jachthaven van Setúbal, is er altijd een uitnodiging voor geweldige momenten, vooral omdat de baai een veelvoud aan ervaringen biedt: de stad en de bergen; het Sado-estuarium en de Atlantische stranden, historische monumenten en gastronomische hoogstandjes.
Historisch centrum van Setúbal
Bocage Square
St. Julianskerk
Serpa Pinto Street
Overal in het historische centrum zijn details gemarkeerd. De heiligen van de gevelregisters die gewoonlijk Portugese huizen in de Baixa beschermen, zoals in het geval van Rua Dr. Paula Borba, zijn vaak beschermheren tegen aardbevingen of branden, calamiteiten die in de loop van de geschiedenis het gebied verschillende keren hebben verwoest.
Largo da Misericórdia
Largo de Santa Maria
Barokmuseum - Casa do Corpo Santo
Afdaling door Rua António Joaquim Granjo, richting Avenida Luísa Todi.
Huis van de Leeuw

De Serra da Arrábida is een kleine bergketen met een lengte van 35 kilometer en waarvan het hoogste punt oploopt tot ongeveer 500 meter boven zeeniveau. Een bezoek aan de bergen, geclassificeerd als een natuurpark, betekent een mix van de natuur en zwemmen in een van de verschillende stranden die zich uitstrekken door de uitlopers met uitzicht op de Atlantische Oceaan. Een wandeling door Arrábida kan beginnen aan de voet van het strand. Langs de kust wachten op verschillende stranden, met fijn, warm zand, verfrist door de oceaan. Figueirinha is een van de grootste en bekendste, waar het parkeerterrein de toegang vergemakkelijkt. Maar er zijn kleine schuilplaatsen, echte enclaves tussen het silhouet van de bergketen, zoals de Galapagos en de Galapinhos, die diegenen kunnen verleiden die rust zoeken op meer geïsoleerde plaatsen. Parkeren of minder praktische voetgangers toegang mag niet ten koste gaan van de zoektocht naar vrede, omdat elk van deze stranden de moeite waard is.
Onderweg, voor het Crearo-strand, scheurt de nieuwsgierige Pedra da Anicha de "oceanische vlakte" af, die opduikt door het water en zijn toevlucht biedt tot verschillende mariene soorten. Daarom werd het geclassificeerd als een zoölogisch reservaat. Op het land, voor liefhebbers van geschiedenis, is er de mogelijkheid om het archeologische station van Creiro te bezoeken, een overblijfsel van een Romeins industrieel complex van vissalga's.
Op de toegangsweg naar Portinho, vindt u Lapa de Santa Margarida, die wordt bereikt door een lange trap af te dalen, met een verborgen start voor een Casa do Gaiato-gebouw en de helling naar de zeespiegel te slingeren.
Bij de ingang snijdt een enkelvoudig perspectief voor de Rots van Anicha, de Arrábida en Troia bijna de adem in. In het binnenland, waar de berg zijn gewicht op onze hoofden rust en de kleine grot wordt vergroot door het geluid van de golven, kunnen we stalactieten en stalagmieten bewonderen, en de overblijfselen van een altaar dat de volksopoffering veroorzaakte op te richten. Hier werden de oudste overblijfselen van de aanwezigheid van de mens in de berg gevonden, teruggaand naar het lager paleolithicum.
Bij het volgen van de reis is het ideaal om van ver te observeren wat er van dichtbij geleefd werd. Klimmen op de bergketen, langs de panoramische weg, vindt u prachtige landschappen. Verschillende natuurlijke gezichtspunten verschijnen als uit het niets tussen de rondingen van Arrábida en hebben het gevoel dat ze de auto elke vijf minuten moeten aanraken.
Door de groene vegetatie van het natuurpark, zijn er open plekken die unieke perspectieven bieden op de stranden en de zee, en in een tweede, herinnert de pracht van de natuur ons eraan hoe schoonheid de meest uiteenlopende vormen kan aannemen.
De ingang van het Arrábida-klooster, dat sinds 1542 harmonieus van witte tot groene heuvels spetterde. Om een ​​bezoek te brengen, anders heel aan te raden, is het noodzakelijk om afspraken te maken bij Fundação Oriente, de huidige entiteit die het bezit.
Ongeveer anderhalf uur lang zien we de ruimtes waar eeuwenlang Franciscaanse broeders woonden. In het klooster worden de zintuigen verspreid door de historische en panoramische details op de heuvel waarmee de bezoekers worden gepresenteerd.
De rest van de tour is terug naar Setúbal, door de top van de berg, altijd met uitzichtpunten, zoals Santa en Antenas, om uit te dagen voor meer stops en om de terugkeer naar de stad uit te stellen.

---

Vanwege de historische betrokkenheid bij de monding van de rivier de Sado en de nabijheid van de havens van Setúbal en Sesimbra tot de Atlantische Oceaan, maakt de gastronomie van de regio Setúbal een krachtig gebruik van visgerechten en producten die zich gunstig ontwikkelen in het klimaat van regio. De nabijheid van de visbron was zelfs een belangrijke economische motor, vooral in de conservenindustrie in de stad Setúbal, maar ondertussen was deze verdwenen vanaf het midden van de jaren zeventig tot de totale verplaatsing naar andere delen van het land. Hoewel de meeste lokale gastronomie gebaseerd is op visgerechten, heeft de bevolkingsmigratie van de Alentejo en de Algarve de gastronomie veranderd met de introductie van nieuwe vlees- en gevogeltegerechten en van açordas die zich aanpasten aan schaaldieren en vissen. Een deel van het gastronomische repertoire van de stad zijn sterke dranken (muscatelewijn en likeuren), kazen, fruit en traditionele zoetigheden typisch voor de regio.

De stad Setúbal staat bekend om zijn gastronomie op basis van gerechten van geroosterde, gekookte of gegrilde vis. Het is heel gebruikelijk om restaurants in de omgeving te vinden die gegrilde sardines serveren, meestal geserveerd met bijgerechten van gekookte aardappelen en slasalade gekruid met olijfolie en azijn. Het is ook mogelijk om gerechten te vinden met gegrilde of gekookte vis, zoals gegrilde zeebarbeel gekruid met visleversaus. De meeste restaurants in dit gebied hebben specialiteit in Choco-gebakken huis, dat is inktvis, gewikkeld in broodkruimels en eieren die vervolgens worden gebakken en geserveerd, vergezeld van chips en salade, een van de gerechten die het meest worden bezocht door de bezoekers van de stad Sadina.

Andere gerechten op basis van zeevruchten zijn: feijoadas en salades op basis van inktvis en inktvis; gerechten op basis van zeevruchten uit de Sado-rivier (santola, krab, navalheira); gerechten gemaakt met weekdieren ("Bulhão Pato" kokkels, oesters, lamejinhas, kokkels, scheermessen, sint-jakobsschelpen, zeeslakken); stoofschotels voor vis of schaaldieren, nu vaker gemaakt in cataplanes (een erfenis van de Arabische cultuur); en ook massa's tandbaars of andere vissen.

De wijnproductie in de regio Setúbal gaf aanleiding tot internationaal erkende producten, met een verscheidenheid aan kwaliteit rode en witte wijnen, verkregen uit rijpe druiven op de hellingen van Serra da Arrábida. Een van deze producten moet de Moscatel de Setúbal zijn, een gerenommeerde likeurwijn met een afgebakende oorsprong, gecentreerd in Azeitão. Arrabidine-likeur, minder bekend bij het publiek, werd oorspronkelijk geproduceerd door de broeders die leefden in het klooster van Onze-Lieve-Vrouw van Arrábida, maar meer recent is het geproduceerd door een familie uit de parochie van Quinta do Anjo. Bij de productie van deze drank, waarvan de productie, begonnen in de negentiende eeuw, gehuld is in geheimzinnigheid, is bekend dat in de maand december wilde vruchten worden geoogst in de Serra da Arrábida, evenals andere unieke ingrediënten uit de regio. Arrabidine-likeur wordt gebotteld en moet ongeveer 15 jaar worden gerijpt alvorens te worden geconsumeerd.

Van het repertoire van traditionele zoetwaren in de regio Setúbal zijn queijadas, taarten en "die van Azeitão" - koekjes met de vorm van de letter "S", gemaakt met meel, suiker, margarine, eieren en kaneel. Van Setúbal vallen ook de "schillen" van oranje op, gemaakt van sinaasappels die in de regio zijn geproduceerd. Ten slotte is de productie van kaas een van de belangrijkste ambachtelijke en economische activiteiten van deze regio aan de Franse Rivièra.

---

Setúbal is een stad die in het noorden en westen wordt afgesloten door de bergen Palmela en Gaiteiros en door de helling van S. Filipe, die zich uitstrekt van Arrábida; echter, in het zuiden en het oosten is open, vlak, aan de ene kant met de monding van de Sado, aan de andere kant door vlaktes en moerassen. De stad zelf werd gebouwd op moerassen en groeide gedeeltelijk op de várzea. Deze geografische inplanting geeft het een heel eigen klimaat, waar de temperaturen aanzienlijk schommelen.

Setúbal kan de stad met de hoogste maximale temperaturen zijn, evenals de laagste minimumtemperaturen, vooral in de zomer. In feite is Setubal vaak het kustplaatsje met het laagste minimum, zowel in de zomer als in de winter.

Over het algemeen zijn hun temperaturen overdag aangenaam en 's nachts moeizaam, vooral als ze in het noordoosten liggen, wat vaak het geval is in juli en augustus. Deze kenmerken maken het op dezelfde dag gebruikelijk identiek te zijn aan dat van Évora en het minimale identiek aan dat van Braga.

De luchtvochtigheid varieert ook snel tussen zeer droog en zeer vochtig, wat leidt tot koude meesleuring in de botten, vooral wanneer het droog is, en warmte om in de huid te nestelen, vooral wanneer het vochtig is. Maar zoals in elk land passen de bewoners zich aan aan de kenmerken die het hun biedt, dat ze in het algemeen niet goed of slecht zijn of liever het tegendeel, zoals door genade wordt gezegd. Ze zijn wat ze zijn.

---